Το ανελπιστο και το προσδοκωμενο...υπεκυψε στην επιλογη του πραγματικου...που σημαδευει με τα πελματα του ενα, ενα τα πιονια ,τους βασιλιαδες, τους πυργους....!
Αφαιρει τα ονειρα μου απο την σκακιερα και μενει ο σταυρολεξο της επιθυμιας μου για λυση σε αλλους!!!
...Νιωθω πως παιζω το παιγνιδι της προγραμματισμενης αμετακλητης πτησης του τελευταιου αεροπλανου...

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

 Μακαρι να καταφερω να σ’αγγιξω....
Ο χρονος δεν με πειραζει οταν δεν υπαρχουν ρολογια να μου τον κλεβουν...
Το ευχομαι τοσο θερμα, που η ελπιδα με τσακιζει...
μ’αφηνει εξαντλημενη...με το μυαλο κενο,
μα ο ουρανος δεν σκιαζεται για τον ξεσηκωμο του ζητιανου της ευτυχιας...τον δικο μου ξεσηκωμο....
Στο αινιγμα της σφιγγας μετρω το ποσο σ’αγαπω!
Αναρτήθηκε από isabel στις 9:55 μ.μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)