Ομως υπαρχουν κι αλλα που σπανια ζει καποιος...και πρεπει να τα ξεχασει μετα!
Σε παιρνουν με κλειστα ματια στην κατηφορα της δινης, που σε τραβαει προς τα σπλαχνα σου...κι απο’κει προς την πιο υγρη ριζα του ενστικτου...κι οχι μονο της ηδονης, αλλα κι εκεινο του θανατου! Σε τυλιγουν με τον πιο αποδιωγμενο εαυτο σου ,οπως με χιτωνα,γιατι ειναι ενας εαυτος βαρβαρος ...σαν λιμασμενος κυνηγος,σαν μωρο!
Πρεπει να τα ξεχασεις αυτα τα αγκαλιασματα για να μπορεσεις να σεβαστεις την ψυχη σου!
...Για να μπορεσειςνα ξαναπεις πως εισαι ανθρωπος συνετος...κανονικος!!!
...Πρεπει να τα ξεχασεις για να μπορεσεις να ζεις διχως τους!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου